Sorma hiç bir şey !

  ''  Doğru ya da yanlış yaşadıklarımın verdiği buruk tecrübelerle daha mesafeli olmayı öğreniyorum  belki de korkak.. ''

     Yazamıyorum artık ! kendi kendimi mutlu edecek sebepler bulamıyorum  ...

Ben kendimi bulamıyorum ki aklımı nerede unuttum hangi  sokak arasında bıraktım  sakladım bilmiyorum ..sakladıysam unutalım zaten hiç bir zaman bulamayacak gibi saklarım  ... 

Beni ben yapan her şeyi aldılar sanki benden ... 

Güçlü görünme çabama ne oldu ... 

cümle kurmakta zorlanıyorum resmen ..bu ben değilim sanki ... ve artık susuyorum inanabiliyor musunuz en alakasız konularda bile konuşan ben, hiç bir fikri olmadığı halde çok bilmişlik yapan ben susuyorum ... iyi bir şey mi ? sen ne diyorsun ya ölüm gibi bir şey ... sessiz konuşuyorum ben bu aralar ...

sanki söylediklerimi kimse duymasın der gibi kendi kendime mırıldanıyorum ... 

ya tam delirdim ya da cidden tam delirdim  ...telefonlara cevap veresim gelmiyor açmıyorum aramıyorum da insanları  artık vakti gelmişti zaten ...  bugüne kadar da kendi kendime iyi geldim hep şimdi de her şeyin üstesinden gelebilirim diye düşünüyorum  ... belki de olması gereken bu..mutluluğun dozunu fazla kaçırmış olabilirim ... bir  şeyler mi bekliyorum bir şeylerden mi korkuyorum bilmiyorum ... bu düzensizliğin içinde ölüp gitmesek iyi ... 

 elimde yüzlerce yazı var düzenlenmeyi bekleyen onlar benim küçüklük hayallerim kahramanlarımı teker teker ilk bölümde bitiriyorum ... olmadı diyorum yeniden yazıyorum ... kalmadı ben de mutlu son .. tükenen her şeyi geri istiyorum benim hayatımda sahte hiç bir şeye yer kalmadı artık çocuk değiliz ... oturup hala çizgifilm izleyebilirim hala pamuk helva görünce sevgilimden isteyebilirim ve bunun gibi çok şey yapabilirim ama çocuk değiliz...İnsanları anlayamıyorum ben de pes ettim ne haliniz varsa görün dedim ... her şey o kadar basit geliyor ki benim için değerli olan her şeyi söküp alıyorum onların içinden ... anlatamıyorum şu an  içinde bulunduğum o saçma hali ... yine kimseyi dinlemedim bildiğimi yaptım ben ...böyle olacağımı bilseydim.... bilmiyorum ... ben kendimi kaybediyorum ...içimde böyle tarif edilemez bir acı var ... ben kendimi geri istiyorum gülümseyerek yazdığım yazılarımı ... saçma sırıtışlarımı ...ben her şeyi geri istiyorum bana ait olan her şeyi ....

Gidiyorum

Ben gidiyorum ya bir valizin içine kendimi tıkıştırıp buruşturup atıp gidiyorum ...
Sinirlendiğim her şeyi yakıp yıkıp mutluluktan öle öle gidiyorum ... 

Bu şişenin içine kıvrılıp yazılan kağıt gibi anlamlı ..

Kendimi denize bırakıp gidiyorum ben

Bu sigara dumanın hava da yok olup gitmesi gibi gidiyorum 

Tüm kapıları kapatım ışıkları söndürüp gidiyorum ...

Eskilerden bir şarkıyla dudaklarımı boyayıp gidiyorum ...

Kitabımın  arasına bir damla sen kondurup bir parça çilekli çikolata tadımlık dümyamdan gidiyorum ...

Bir pianonun en ince sesi gibi en tiz en duyulası...

Bir şemsiyenin sanki son yağmur damlası...

Bir kahvenin son yudumu gibi ...

ve bir kitabın önsözü gibi gidiyorum 

okunması en umursanmaz cümle gibi sessizce bekliyorum ...

yazabilirimbucümleleredevamedebilirimamaşimdisusmakistiyorumbirazdinlenmek...

  

Olmamış bu

Buyrun işte evde tek başına ! neleri kessem de hangisine eklesem ne çizsem de ne diksem hangi kitabın bilmem kaçıncı cümlesini okuyup da bunu neden ben düşünüp yazmadım diye hangi tür bir bunalıma girsem...gibi cümleler cümleler ...Ben şunu farkettim oturunca yoruluyorum iyice şımardım bu ne rahatlık bu ne durgunluk hayat enerjim gitti bitti resmen ... hiç yakıştıramıyorum kendime.. gülesim geliyo  beni görünce   geldiğine o da pişman oluyor ...yani durum vahim ...dans gecelerine gidip mükemmel dans ediyormuş edasıyla ortalıkta salına salına gezmiyorum ötesi var mı ... yok yok iyi değilim bana bir şey olmuş kendime gelmem gerek benim yapacak çok işim varken böyle rahatlık olmaz ... sınavlar bitsin yaparım dediğim her şey şimdi dağ gibi karşımda yığıldı oturuyor bir kalabalık suratıma bakıyorlar boş boş ...o değil etkinliksizlikten oturdum örgü örüyorum ya ben daha 45 yaşıma bile gelmedim ki ... peşimde bıdır bıdır gezen kızım bile yok ne örgüsü   örüyosun ...kendime eğlenebilceğim iş bulmam gerek ... sıkıldığım o kafeyi bile özlemiş olabilirim şu an ... ama hak verin ki kolay değildi kaç kişi 12 saat kadarcık çalıştığı işten benim kadar keyif alabilirdi ki doğrusu tek sorun işe gitmek için  katettiğim yol  bile olabilirdi ... bir de ben değişik şeyler yapmak istiyorum bana bir şeyler katsın ilerde işime yarasın ...öğrenim yani bir şeyler ... bu şehirde her yer uzak ama ... yani bir yere gidince yarın tekrar gitmeye yorulcağıma orda kalim ben madem ...çok fena alışmışım yazdığım şeyleri yapıp yanina evet yaptım gibi anlamlı bir işaret koymaya ... bu yüzden olmuyor sürekli kafamda tasarlıyorum olmuyo ... yarın şunu yapıcaksın ! anladın mı aptal şey yap onu ... kendime emir cümleleri kurduğum için gayet şizofrence kendimden özür diliyorum yapar mısından anlamayan benliğimden ...

buşehirdendesıkıldım!

P.S.

     

Seni sevmeyi mi bekliyordum ben

seni mi bekliyordum ...yarın olsun da uyanim ben demiştim sanki... muhtemelen bundan öncesi rüyaydı bitse de kalksam diye beklediğim......uyandırdın işte  gülümseyerek ...hayal ettiğim gibi    her gecenin gününe gülerek uyanıyorum ..artık daha çok yakışıyor bana gülmek .
   ama ben hala yıldızların üstünde tek ayak üstünde durmak istiyorum geceleri gökyzünde bisiklet sürmek ...arada bulutların üstünde uyumak istiyorum..parmak uçlarımla denize dokunmak  istiyorum  ... hala inanıyorum şekerli şeyler yediğimde çok tatlı olduğuma. .o yüzden senin yanına  elim yüzüm çikolata bulaşmış geliyorum  ..ve artık en sevdiğim çiçekli hayallerim bile  var ...bitmeyen bir tutkuyla bağlıyım hala sevdiğim her şeye ...bir de sen eklendin şimdi bana ...

seniseviyorumçünküseniseviyorumsendebiliyorsunkibirini
sevmeniçinelletutulurbirsebepbulamıyorsanonugerçekten
seviyorsundemektiryaniçünküsüsadeceseniseviyorum